Ik heb er genoeg van!

 

Ik heb genoeg van alle grappige filmpjes en tekstjes over Trump en consoorten, die dan massaal via social media worden gedeeld. Dit werkt niet! Integendeel. Clowns vinden het maar al te fijn om in de schijnwerpers te staan, en zeker als er met hen gelachen wordt. Echte clowns doen dat om den brode, fake clowns kennen het verschil niet tussen lachen met en lachen om. Bovendien is het niet meer grappig, maar bloedernstig wat er gebeurt. Beter is het de waarheid te posten en massaal via social media en andere kanalen te delen en op die manier een poging te ondernemen om de wissels te verleggen.

Niemand wacht op mijn schrijfsels, dat besef ik, maar voor mij werkt het in deze turbulente tijden therapeutisch en als ik het niet neerschrijf, dan hoopt het zich op in mijn hoofd tot een ziekelijke, etterende dwanggedachte.

De conclusie van deze tekst valt samen te vatten in een vijftal tips voor een duurzame maatschappij. Misschien pretentieus van mij om met tips te komen voor een duurzame maatschappij, maar het zijn mijn bevindingen, voor alle discussie vatbaar en een basis waarover elk voor zich, desgewenst kan nadenken.

Laat me de conclusies hier eerst oplijsten. Het vervolg van de tekst geeft een inzicht hoe ik tot deze standpunten kom.

1. Een integere, objectieve, neutrale, onafhankelijke journalistiek, wars van alle sensatie. Onderbouwd, facts en figures, maatschappijkritisch, constructief en oplossingsgericht.
2. In vraag stellen van de “democratie” zoals deze nu gangbaar is. Eventueel herdenken van de democratische principes, noem het reengineering van onze democratische stelsels
3. Het opnieuw aantrekkelijker maken van het beroep politieker, niet alleen voor geëngageerde mensen, maar ook voor experten, wetenschappers uit diverse disciplines. Minder nadruk op de ideologie en meer nadruk op de juiste balans tussen mens, maatschappij, economie en rechtvaardigheid en vooral gezond verstand.
4. Een verder doorgedreven globalisering voor de aanpak van de globale problematieken, met het delegeren van de bevoegdheden, maar zonder de diverse eigen culturele waarden uit het oog te verliezen.
5. Eerlijk, integer, transparant, authentiek, empathisch, maar tevens kordaat en moedig leiderschap.

Hoe kom ik tot dit?

Zoals zovelen, heb ik de laatste weken veel meer tijd om met mijn hersenspinsels geconfronteerd te worden, te observeren, te analyseren en nog meer om me te ergeren en onmachtig gade te slaan wat er rondom ons gebeurt.

In mijn beleving herken ik nu grofweg zeven mensengroepen:

1. De grote groep, mensen zoals jij en ik, mag ik hopen, die zo objectief mogelijk en geëngageerd ondergaan wat er gebeurt, vrij gehoorzaam een aantal regels opvolgt in het belang van onszelf en van de gemeenschap, hopen dat het snel beter wordt en dat de juiste lessen hieruit worden gedistilleerd..
2. Een grote groep randdebielen en minkukels, die menen zich stoer te gedragen door alle regels aan hun laars te lappen en daarmee zichzelf en de gemeenschap bewust in gevaar te brengen.
3. Domme (maar meestal sluwe) demagogen, populisten, gecamoufleerde dictators à la Trump, Bolsonaro, Johnson, Erdogan, Poetin, Xi Ping, Orban, Duterte, Lukashenko en anderen, die enkel uit eigenbelang de beschaving en de gemeenschap in gevaar brengen. Je kan ze psychopaten of narcisten noemen, maar dat laat ik over aan deskundigen om daarover te oordelen. Het zijn meestal zelfbenoemde leiders die misbruik maken van het vehikel democratie om zogenaamd legitiem aan de macht te komen.
4. De slippendragers van categorie 3, de ja-knikkers. Het ergste soort. Want zonder deze parasieten kan categorie 3 niet efficiënt functioneren. Deze categorie wacht op de grote kruimels die voor hen van tafel vallen, zijn bereid daarvoor al hun principes op te geven, voor zover ze die al hebben en zijn snel en vlot inwisselbaar, aangezien ze behalve op te treden als figuranten geen enkele andere intelligente bijdrage leveren.

Beste voorbeeld hierbij is de entourage van Trump. Let eens op hoe heftig ze letterlijk op de achtergrond ja-knikken bij elke toespraak van “their leader”. Ik verdenk hen ervan speciale nekspieroefenigen te doen gedurende hun vrije tijd.

5. Domme, naieve opportunisten met een ziekelijke profileringsdrang die geen enkele gelegenheid onbenut laten om holle slogans op ons los te laten, zoals: “laat nu de superrijken de factuur betalen” of “strandpasjes, eerst voor onze eigen inwoners en voor hen die bij ons belasting betalen” of “we mogen er nu geen politiestaat van maken”. Elke dag zweven er wel een  paar nieuwe langs.
6. Leiders die het goed menen met de gemeenschap en de beschaving maar door hun laks optreden zich bezondigen aan schuldig verzuim.
7. De onverschilligen, die het allemaal laten gebeuren en wel zullen zien wat de uitkomst is. Hun moto is “het is wat het is!”, maar dan in een uiterst extreme vorm. De uitkomst is voor hen nooit goed, waardoor ze dan in klagerige calimero-krampen schieten.

Ik verklaar me nader.

Categorie 3!

Laat me starten met categorie 3: de populisten die ondertussen een groot gedeelte van de wereldbevolking onder hun gevaarlijke vleugels en in hun scherpe klauwen hebben.

Het is al lang duidelijk dat het met hen de verkeerde kant uitgaat. Zie hun discours betreffende het klimaat, protectionisme, vluchtelingenproblematiek. Maar nu tijdens deze huidige Covid-19 crisis is het alleen nog scherper geworden. Het recept is bekend:

• Misleid zoveel mogelijk mensen op de meeste laakbare manier met angst, leugens en makkelijk verteerbare onzin.
• Manipuleer de media, door een eigen kanaal in het leven te roepen en te controleren en door de andere objectievere journalistiek monddood te maken of “fake” te verklaren
• Zoek zondebokken en schuldigen voor het niet nemen van de eigen verantwoordelijkheid en het maken van de eigen flagrante fouten en nagel ze publiekelijk, lomp, bot en vernietigend aan de schandpaal. Daarbij denk ik steeds aan de succesvolle “panem et circenses” ten tijde van de Romeinen, waar de arena’s ook afgeladen vol zaten om met zichtbaar genoegen te zien hoe anderen werden afgemaakt.
• Benoem in het hoogste rechtscollege bevriende rechters
• Pas op slinkse en sluwe manier de grondwet aan, zodat de eigen macht wordt bestendigd en uitgebreid

Zoals gezegd: het recept is ons bekend, we zien het  openlijk voor onze ogen gebeuren, we berichten erover, maar we doen er niets aan.

De menselijke beschaving heeft in lengte van dagen bibliotheken volgeschreven met kronieken en analyses over onze geschiedenis. Zowat alles is geanalyseerd, becommentarieerd en blootgelegd. In alle universiteiten zijn er tal van leerstoelen waar  aan onze studenten de geschiedenis gedoceerd wordt.

We slagen er echter niet in om er als beschaving ook maar iets van te leren.

Demagogen en populisten zijn van alle tijden. Zij kennen het recept verdomd goed en voeren het tot in de puntjes uit. Wellicht zijn zij de enigen die iets uit de geschiedenis leren juist door deze beproefde recepten toe te passen en wonder o wonder er weer in te slagen om succesvol te zijn.

We kennen ze allemaal, onze beruchte personages uit onze recente geschiedenis: Kim Jong-il, Gaddafi, Franco, Idi Amin, Mussolini, Saddam Hussein, Mao, Pol Pot, Stalin, Hitler, Pinochet. Dan heb ik ze lang nog niet allemaal vernoemd en zijn we enkel in onze recente geschiedenis gebleven.

Tot hiertoe hadden we steeds het geluk dat er telkens iets verkeerd ging, ofwel gingen ze net die ene stap te ver : “Hoogmoed komt voor de val”. Hoe dan ook, de schade was telkens gigantisch, maar we overkwamen het telkens weer. Maar ooit geraakt ons geluk op, zeker naarmate onze beschaving alsmaar meer globaliseert.

Kijk wat er nu gebeurt in deze corona-tijden. Wat zich ervoor al aftekende, komt nu enkel nog scherper op de voorgrond, de idiotie en de onzin tiert welig. Sluw tasten ze hun grenzen af om te zien hoe ver ze kunnen gaan. En ze kunnen blijkbaar heel ver gaan, want hun populariteit komt ogenschijnlijk niet echt in het gedrang.

Soms denk ik, mocht het in hun voordeel zijn om de zwaartekracht in twijfel te trekken, dan zouden ze dan zondermeer doen, terwijl hun ja-knikkers op de achtergrond zweverig zouden ja-knikken en het erge is dat er plots grote groepen van hun gemeenschap dat nog zouden geloven ook.

Er komt hoe dan ook een post-corona tijdperk en geloof me deze categorie is nu al bezig om van al de schade die nu wordt aangericht de voor hen ideale voedingsbodem voor te bereiden. Ze zullen het grote ongenoegen dat nu wordt opgebouwd, kanaliseren in hun voordeel, door opnieuw gebruik te maken van de beproefde recepten.

Deze categorie “leiders” heeft lak aan de democratie. Het is enkel een vehikel dat ze op perverse wijze gebruiken om aan de macht te komen. De democratische garderobe past hen als gegoten om dan met grote zwier te legitimeren dat zij de verkozenen zijn van het volk. Niets is minder waar. Om zogezegd democratisch aan de macht te komen ondergraven ze permanent de belangrijkste pijlers waarop een gezonde democratie rust:

• Eerlijke verkiezingen
• Machtenscheiding
• Politieke gelijkheid voor iedereen
• Respecteren van de grondwet (als de grondwet ons niet uitkomt dan herschrijven we ze wel in ons belang)
• Vrijheid van meningsuiting
• Een vrije media.

En eenmaal ze aan de macht zijn, gebruiken ze hun ambtstermijn om daar verder op in te hakken.

Categorie 6: zo kunnen we deze strijd nooit winnen!

 Hier kom ik bij onze leiders die het goed menen, de categorie 6. 

Zij proberen het democratisch spel in grote lijnen wel eerlijk te spelen. Alleen komt bij mij steeds de gedachte op dat we allemaal wel hetzelfde spel spelen maar dat de ene op grove manier de spelregels overtreedt, met zichtbaar genoegen, terwijl de andere star vasthouden aan het respecteren van deze spelregels, hoewel ze zien dat de andere de spelregels overtreden. Hoe naïef kun je zijn. Zelfs met kinderen kun je op die manier geen gezelschapspel spelen zonder ze in opstand komen.

De tijd is rijp om Trump, Bolsonaro en anderen voor een tribunaal ter verantwoording te roepen  voor schendingen van de mensenrechten. Hun beslissingen hebben al lang niet enkel repercussies binnen hun eigen landgrenzen, maar ver daarbuiten. Zie het klimaat, zie de corona-aanpak.

Waarom gebeurt er niets en blijft het steeds bij holle, nietszeggende en nooit afdwingbare verklaringen bij de G5, G7, G20, Verenigde Naties,…

Laat me in eerste instantie de spots op de VS richten.

Het besef is er blijkbaar onvoldoende dat de Verenigde Staten al lang niet meer de status bezit van supernatie. Ze staan nog steeds nummer één op de ranglijst van machtigste economieën, maar hun suprematie is snel aan het afkalven en volgens internationale studies zal dat in 2030 helemaal niet meer het geval zijn.

Toch gedraagt het Witte Huis zich als de ongenaakbare wereldmacht.

Ondertussen stappen ze als enige uit een groot aantal wereldconventies, verdragen en organisaties.  Zoals: het klimaatakkoord van Parijs, het non-proliferatieverdrag (of INF-verdrag), het nucleair akkoord met Iran, de VN veiligheidsraad, vrijhandelsakkoord Trans Pacific Partnership, de UNESCO, de WHO staat nu op til en wie weet straks de NAVO.

Toch slaagt Trump er telkens weer in om individuele landen en economieën schrik aan te jagen en op stang te jagen. Het typische resultaat van de beproefde  “verdeel en heers” dat enkel gestoeld is op bluf, grote mond en de wetenschap dat zijn tegenstanders zich telkens laten overbluffen.

Stel je voor wat er zou gebeuren als al zijn zogenaamde tegenstanders zich niet langer laten overbluffen maar gezamenlijk de moed en de ballen hebben om te zeggen: “stop, tot hier en niet verder” en dat dan ook werkelijk uitvoeren. Waar zou de VS dan staan?

Ik hoop dat de huidige corona crisis het echte leiderschap in heel wat landen laat opveren en dat de juiste, moedige beslissingen en politieke maatregelen worden getroffen.

De beschaving kan het zich niet veroorloven om Trump voor een nieuwe ambtstermijn aan de macht te laten komen. Dat zou catastrofaal zijn voor deze wereld, zeker als alle andere landen op apegapen blijven liggen en niets ondernemen. Als Trump niet herverkozen wordt, of wanneer hem een halt wordt toegeroepen, dan halen we de angel uit de wonde en zullen ook andere despoten niets anders kunnen dan bijdraaien of weggestemd worden.

Dat betekent voor mij dat de verantwoordelijkheid voor alles wat er nu in onze beschaving aan de hand is niet enkel ligt bij het onverantwoord, strategisch gedrag van deze verwerpelijke enkelingen, maar tevens bij het niet moedig en krachtig optreden van andere “gezonde” wereldleiders die zich hierdoor bezondigen aan schuldig verzuim.

We hoeven er maar onze geschiedenisboeken op na te slaan om snel tot de conclusie te komen waartoe dit onherroepelijk kan leiden. De namen waaraan ik denk heb ik hoger al vernoemd.

Dan hadden we nog de categorie 4, de slippendragers. Hier kun je weinig mee aanvangen. Hun acties zijn enkel gericht op macht en instant geldgewin. Zo niet dan zijn het domme meelopers. Deze laatste zijn de minst gevaarlijke omdat zij snel de biezen nemen als het verkeerd afloopt. De eersten zijn wel gevaarlijk en hardnekkig. Anderzijds kunnen zij van binnenuit interne rebellie op gang brengen, maar dat kan enkel als ze zien dat de macht van de leider verzwakt en zij dan beter eieren voor hun geld kunnen kiezen. Weer een beproefd recept: kweek ongenoegen in de eigen rangen.

De categorie 5, de domme, naieve opportunisten, zijn niet echt gevaarlijk, maar ze lopen constant in de weg met hun idiote profileringsdrang. Hierdoor kunnen de discussies waarover het echt zou moeten gaan, niet tijdig gevoerd worden omdat er telkens onnozele randdiscussies ontstaan.  Dat is het soort politici dat geen plaats verdient in de efficiënte politiek van de toekomst. Ze kunnen hooguit fungeren als een soort kanariepietjes die af en toe de maatschappij op een aantal randfenomenen kan wijzen, maar daar houdt het ook bij op. Ze leiden te veel af, maar jammer genoeg bereiken ze een groot publiek en zijn het meestal meesters in het bespelen van alle social media en trekken ze daar alle registers bij open.

Leading Prisons Of The World

De categorie 2, de randdebielen en mikukels. Laat me daar eventjes mijn aangeboren sarcasme bij gebruiken. Ik weet het valt wellicht uit de toon van mijn betoog en het ondermijnt misschien de sérieus, maar het heeft in elk geval weer hoe ik erover denk.

Ik stel voor om aan deze categorie zo weinig mogelijk aandacht te besteden, maar ze integendeel nu hun zin te geven. Aangezien ze er helemaal niet mee inzitten om besmet te geraken, zou ik ze in trosjes oppakken en “deporteren” naar luxe resorts ergens op diverse zonnige oorden. Deze staan momenteel toch leeg en op deze wijze kunnen ze van nut zijn. Het worden dan de luxueuze versies van het Robbeneiland, Abu Ghraib of Guantanamo. Laat ze elkaar dan maar lustig besmetten. Geef ze drank, eten, zon en vertier. Maar hou ze binnen, zoals bij Hotel California: “We are programmed to receive: you check out any time you like, but you can never leave”.

Eenmaal per week worden ze wel aan een infuus gelegd en wordt er duchtig bloed afgetapt om voldoende plasma met corona-antilichamen te oogsten. Op die manier hebben ze nog een nuttige bijdrage voor de maatschappij.

Als dit concept dan succesvol is, geven we de Trumps en Bolsonaro’s van deze wereld een verzorgde rondleiding en kunnen we hopen dat ook zij voldoende besmet geraken en kunnen we hen misschien zelfs overtuigen om zelf in het meest luxueuse resort voor de rest van hun dagen te verblijven. We maken er dan een reservaat van voor het nageslacht.

De categorieën 1 en 7 zijn de grootste groepen. Zij ondergaan wat er gebeurt, maar ze mogen zichzelf niet onderschatten. Zij hebben de kracht van de meerderheid en eenmaal deze op de juiste manier in gang wordt gezet is niets daartegen opgewassen. Denk maar aan de huidige sprinkhanenplaag in Afrika. Niet dat ik ze vergelijk met sprinkhanen, maar hiermee wil ik wijzen op de grote invloed en macht die ze kunnen uitoefenen.

Laat me eindigen met een positieve noot uit de krochten van een ver maar wijs verleden: Ovidius schreef rond het begin van onze era in zijn Metamorphoses: “omnia mutantur, nihil inherit!” (Alles verandert, niets gaat tenonder) en “omnia mutantur nos et mutamur in illis” (Alles verandert en wij veranderen mee).

Als ik dat laatste nu herlees dan weet ik zelfs niet of dat wel zo een positieve noot is om mee af te sluiten. Het is in ieder geval voor interpretatie vatbaar, je kan het langs diverse kanten bekijken, maar erover nadenken is minstens al de moeite waard.

Kan ik je van dienst zijn? Neem dan gerust contact op met Siegfried-Coaching.